Saturday, June 30, 2012

मराठी




 कवितेचे नाव : ब्रम्हरस मराठी



ही मराठी बोलणी आहे खरी ब्रम्हरसाची

रूजली भाषा मराठी अंतरी ब्रम्हरसाची

जाणली आम्ही मराठी मानली आम्ही मराठी

मानवी शांती मराठी ही उरी ब्रम्हरसाची

काळजाच्या भावनेला साद घाले ही मराठी
मायमाऊली मराठी मंजरी ब्रम्हरसाची

प्रणवाची हंसनी चिंतामणी आहे मराठी

ही मराठी ठेवते मोक्षाघरी ब्रम्हरसाची
ही मराठी कामधेनू , श्यामरंगी स्वर वेणू

ह्रदयी ही मायबोली बावरी ब्रम्हरसाची

लाभली आम्हास गोड भाषा ही मराठी
चाखतो आम्ही अमृत घागरी ब्रम्हरसाची



  • कवी : श्रीसंजय गोरख भोसले (मु. पो. पापरी, ता. मोहोळ, जि. सोलापूर)

Friday, June 29, 2012

कवितेचे नावः कविता ईश्वराची




 
कवितेचे नावः
कविता ईश्वराची

झाली माझ्या मनात भक्ती ईश्वराची
आली माझ्या ज्ञानात शक्ती ईश्वराची
सर्वाठायी पाहिले मी ईश्वरत्व निर्गुणी
माया संसारात लाभली मुक्ति ईश्वराची
कृपा सदगुरूची सर्वकाही देवून गेली
युगात या जगताना मिळाली योगयुक्ती ईश्वराची

कवीः संजय गोरख भोसले ( मु.पो. पापरी)

आई-बापाच्या जीवाला

 कवितेचे नावः 
 आई-बापाच्या जीवाला ...


आई-बापाच्या जीवाला जीव लावीनं लावीनं
 पुंडलीकाच्या गावाला त्यांना नेयीनं नेयीनं 
 आईबापानं उपकार केलं आजवर अनंत
 क्षणोक्षण संभाळलं नाही पडू दिली खंत
 तना मनाने चरण त्यांचं पाहीनं पाहीनं 
 आईबापाच्या जीवाला जीव लावीनं लावीनं  

आई-बापाला वाटतं पोरगं व्हावं आपलं मोठं 
 राञं-दिवस राबून त्यांनी भरलं माझं पोट
 बाहेर नोकरी करुन त्यांना प्रेम पैसा मी देईन 
आई-बापाच्या जीवाला जीव लावीनं लावीनं
 पुंडलीकाच्या गावाला त्यांना नेयीनं नेयीनं

 आई-बापाची आठवणं मला सारखीच येते
 काळजी करून मन घायाळ होते 
चिंता सोडून सगळी त्यांना आधार देईन 
 आज आई-बाप झालं वयानं वृद्ध
 त्यांच्या सेवेसाठी झालो मी बध्द 
पाय दाबत त्यांचे गुण गाईनं गाईनं 
 आई-बापाच्या जीवाला जीव लावीनं लावीनं
 पुंडलीकाच्या गावाला त्यांना नेयीनं नेयीनं 

 कवीः संजय गोरख भोसले ( मु.पो. पापरी)

परमार्थाचे नियम

 परमार्थाचे चार नियम
आत्मश्रद्धा ठेवणे.

आत्मतृप्त राहणे.

आत्मनिर्भर होणे.

आत्मचिँतन करणे.



 कवीः संजय गोरख भोसले ( मु.पो. पापरी)

Tuesday, June 12, 2012

मराठीत संजीवनी हनुमान चाळिसा

 


माय मराठी संजिवनी हनुमान चालीसा




श्रीहनुमान चरण वंदावे रोज,
मारुती सर्व संकट हारी


रघुवीरदासाची भक्ति करता
भेटती मुक्तिचारी



हिन दिन आम्हा उद्धारा
शरण तुम्हा पवनकुमार


बल बुद्धी धन देवून,
निवारा कलह विकार



जय हनुमान दिव्य गुणवंता
जय कपिश रामदुत भगवंता||१||

महारुद्र तू अतुलित बलशाली
अंजनीपुञ तू वायूसुतवाली||२||


महावीर विक्रम भला बजीरंग
कुमती निवार,दे सतसंग||३||


कमरेला लंगोटी,गळीरुद्रमाला
कानी कुंडले,अंगी पंचशैला||४||


डोकी मुकूट,हाती ध्वजा व वज्रगदा
भगवद टिळा कपाळी ,जान्हविचा खांदा||५||


सेंदुरलेपन मारुतीच्या हातात द्रोणागिरी
महारुद्र नित्य मंञ उच्चारी रामकृष्णहरी||६||


रुईटपुष्पपान गळ्यात मारुती धारी
विश्वरुपी धुम्रशेपटि फिरवतभक्ताला तारी||७||


भुभुकारे धरणी हादरुन अंतराळी उड्डाणे घेशी
सर्वञ समसंचारुन भक्ताला वर देशी||८||


परमपविञ स्ञिसंगरहित वायूसुत
श्रीरामसेवेत सदातत्पर आहे रामदुत||९||


शंकरस्वरुप  केसरीनंदन,
हे तेजप्रतापी,तुज नित्य वंदन||१०||


विद्यावान गुणी अतिचतुर
रामसेवेसाठी असे तृ आतूर||११||



रामचरिञ सांगे तू रसीकाला
सिताशोध करुन दिलासा दिला||१२||


राम करुणाकर तुम्ही भवतारक
अन्यायी दुर्भाव दैत्याचे तुम्ही संहारक||१३||


पाठी तुम्ही पुरुषोत्तम मग नाही भ्यायचे
स्वधर्मी होऊन भक्ति अमृत प्यायचे||१४||


तिन्ही लोक तुमच्या हाँके भये कापती
सर्वजण तुमचे मंञनाम जपती||१५||


भूतपिसाट निकट नाही येत
मारुती महारुद्र जो असेल नाम घेत||१६||


मिटती रोग जाती सर्व पिडा षडंतर
जपतो श्रीहनुमंतास जो श्रद्धे निरंतर||१७||

संकट सर्व श्रीहनुमान निवारी
अऩन्य भक्ताला बजिरंग उद्धारी||१८||

सदाचारी राम तपस्वी राजा
हनुमान सुखी करी सर्व रामप्रजा||१९||

जो कोणी सदमनोरथ मागेल
त्या हनुमंत भक्ताला ते फळ लाभेल||२०||

चारी युगी परमतप तुमचे
प्रसिद्ध पुर्ण पराक्रमाचे||२१||

शनिमिञ पवनपुञ ब्रम्हसुञ तू
रामस्तोञ  कृपादाञ कपीगोञ तू||२२||

शेपटीनेच सर्व लंका जाळली
तुझ्या वज्रमुठीत असुरं घायाळली||२३||

रामसेवेत द्रोणागिरी आणला
संजिवनी देवून सुमिञाचा प्राण वाचवला||२४||

रघुपती उत्कंठप्रेमाने तुज भेटले
तुजमुळे सर्व संकट शोक हटले||२५||

प्रभूराम किर्ति तू खूप वाढवली
भक्ताला राम भेटी घडवली||२६||

अनंत गुण स्तुती तुमच्या पुढे आहे कमी
शरणागती देवृन चित्त लावा रामनामी||२७||

लहान रुप घेवून सर्वास पाहतो
विशाल रुप घेवुन दैत्य संहारतो||२८||

नारद शारदाच्या ब्रम्हचारी ईश्वरा
हे सनकादी ब्रम्हरुप सर्वेश्वरा||२९||

कुबेरासारखे तू ऐश्वर्य देतो
सत्यभक्ताला परमधामी नेहतो||३०||

श्रीरामाला परमराज्यपदी बसवले
राम सेवेत उच्च पद भूषवले ||३१||
तुमचे सर्वमंञ बिभीषण मानतो
तुमची लिला कोणी न जाणतो||३२||

रावणाला सर्वकाळ भयभित तू केले
तुझ्याहस्ते सर्व असूर मेले||३३||

सहस्ञसुर्यप्रभी श्रीहनुमान तेजपुंज
रामभक्ताला सांगतो हितगुज||३४||


पूर्ण धैर्यवंत जगजित हनुमंता
योगसुख देवून पावतो साधूसंता||३५||

शक्तिमान भक्तीमान मुक्तीमान तू हनुमान
तू नित्यजाग्रत युक्तीमान विद्यावान


सर्वाअंतरी अलिप्त तू भगवान
तुझीच स्तुती ऐको माझे देह व कान||३६||

ब्रम्हचारी हनुमान महावीर मारुती
रामह्रदयाबजिरंगा करु नित्य आरती||३७||


शुद्धभक्ताअंतरी तुझा निवास असतो
भक्त सुखी ठेवून तू परमधामी वसतो||३८||


जे ब्रम्हचारी होतात ते तुझीच रुप असतात
ऋषीमुनी संत भक्त तुझेच ध्यान करत बसतात||३९||

केसरीनंदना तुज सर्व जग करतेय वंदन
तुज चरणी सर्वस्व अर्पण तोड भवबंधन||४०||




वायूपुञ संकटहर्ता मंगलमुर्ती रुप
राम लखन सिता कृपेने भक्ति देवो खुप



 कवीः संजय गोरख भोसले ( मु.पो. पापरी)

Saturday, June 9, 2012

FRIENDS AND ENEMY

जगाच्या उत्पतीपूर्वी कोणीच शञू अथवा मिञ नव्हते . जगाच्या उत्पतीपूर्वी फक्त एक र्निगुण शांत शुद्ध सर्वीकडे आत्मा होता. जगाच्या उत्पतीपूर्वी त्या आत्म्यात ब्रम्हसंकल्प तपाने ब्रम्हांडे उत्पन्न झाली. ज्यावेळेस पूर्ण ब्रम्हांडाचा प्रलय होतो त्यावेळेस सर्व शञू आणि मिञ नाहीसे होतात. ज्यावेळेस पूर्ण ब्रम्हांडाचा प्रलय होतो त्यावेळेस उरतो फक्त शांत स्वयंभु स्वतःचा आत्मा ।

कवीः श्री.संजय जी. भोसले